Hoe kan het woord “positief” in deze tijd zo’n negatieve lading krijgen? Dat is eigenlijk een vraag waar ik nu wel heel makkelijk antwoord op kan geven. Afgelopen woensdag heb ik een Corona-test gedaan en ruim 24 uur later bleek deze positief te zijn…….
Ook ik bleek een besmet persoon te zijn. Dit doet toch wat met je, want ik had maar milde klachten en praatte mezelf aan dat ik absoluut niet besmet kon zijn. En dan blijkt het dus toch wel zo te zijn…….Ik ga niet liegen, ik heb er wel een paar tranen om gelaten. Je weet dat het consequenties kan hebben voor de mensen met wie je in de afgelopen week nauw contact hebt gehad. Dat wil zeggen, langer dan een kwartier, binnen anderhalve meter. Vervolgens word je door de GGD gebeld die de procedure met je gaat doornemen. Je gaat er helemaal vanuit dat je vanaf dat punt 10 dagen binnen moet blijven (ook al zat ik op dat moment al 3 dagen binnen), maar de rekensom blijkt toch iets anders te gaan. Ze vragen bijvoorbeeld vanaf wanneer je klachten begon te krijgen en in mijn geval was dat op dit moment precies een week geleden…….Vorige week zondag dus. Vervolgens vragen ze je met wie je 48 uur voordat je klachten begon te krijgen in nauw contact bent geweest. In mijn geval was dat dus vrijdag 16 oktober. Er wordt aan je uitgelegd dat je een informatieve brief per mail krijgt toegestuurd en deze dien je te versturen aan alle personen met wie je in nauw contact bent geweest……Buiten je huisgenoten om. Zij moeten uit voorzorg ook 10 dagen binnen blijven (vanaf het moment van het besmettingsgevaar geteld). In mijn geval waren dit gelukkig niet heel veel mensen, maar evengoed begon er een schuldgevoel aan mij te knagen. Maar goed, dan maar even door de zure appel heen bijten en mensen op de hoogte brengen. Voor je huisgenoten betekent dit dat je zo’n beetje apart van elkaar moet leven voor 10 dagen lang…….Je slaapt apart, je maakt gebruik van verschillende toiletten (indien mogelijk) en het liefste hebben ze nog dat je echt in aparte kamers leeft, waarbij het eten voor je deur wordt neer gezet. Je huisgenoot mag, volgens de regels van de GGD, 10 dagen het huis niet verlaten. Krijgt hij/zij binnen die 10 dagen geen klachten, dan is hij/zij weer vrij om de deur te verlaten.
Nog steeds dacht ik dat ik ook 10 dagen binnen moest blijven, maar voor mij gold dat mijn quarantaine-tijd vanaf de dag dat de klachten waren begonnen was in gegaan…..Dus dat is vandaag precies een week geleden. De duur van een werkzaam corona-virus is gemiddeld genomen 7 dagen….Ben je na die 7 dagen ook 48 uur klachtenvrij, dan mag je de deur weer uit en kun je gewoon weer naar je werk, naar de supermarkt, eigenlijk gewoon je alledaagse leven weer oppakken…….Maar wel nog steeds die 10 dagen vol maken met betrekking tot je huisgenoten. Mocht je huisgenoot ondertussen wel klachten krijgen en ook besmet zijn geraakt, dan is er inmiddels vastgesteld dat hij/zij jou niet kan herbesmetten.Het duurt ongeveer 4 tot 8 weken voordat je weer vatbaar kan zijn voor het virus. Dat is dus een kleine positieve kanttekening aan het hele verhaal. Persoonlijk doet dit psychisch meer met mij dan lichamelijk, want ik ben na deze dag weer vrij om mijn huis te verlaten…..Maar toch. Ik kan het niet helpen om mezelf voortdurend af te vragen of mensen mij nog wel vertrouwen, laat staan nog wel bij mij in de buurt durven te komen. Zeker deze eerste week. Naar mijn mening ben ik heel voorzichtig geweest en evengoed is het virus op mij over gesprongen, dus mensen kunnen denken dat ik niet voorzichtig ben geweest. Ze kunnen ook denken dat als ik nu bij hen in de buurt kom, dat ik dan misschien toch het virus nog bij mij draag en hun daarmee in gevaar breng. Ik weet van mezelf dat ik dat nooit expres zou doen, maar het gaat er nu niet om wat mijn gevoel daarbij is. Genoeg mensen hebben mij gerustgesteld en gezegd dat niemand dit expres doet en dat wil ik ook geloven…..Maar evengoed bestaan er ook mensen die niet in dit virus geloven en zich daarom ook niet willen laten testen, ook niet op anderhalve meter blijven en zich eigenlijk tegen alle maatregelen zullen blijven verzetten. Om die reden kan ik niet met 100% zekerheid zeggen dat niemand dit expres doet. Daarom ben ik bang dat andere mensen gaan denken dat ik ook zo in elkaar steek en dat als ze mij zien lopen, dat ze altijd zo’n virusstraal om mij heen zullen zien en misschien bovenstaand verhaal niet zullen geloven. Voor mij heeft het psychisch meer teweeg gebracht dan lichamelijk, maar dat neemt nog steeds niet weg dat mensen hier wel heel ziek van worden of erger nog, aan komen te overlijden. Ik heb nu geen klachten meer en als dat zo blijft, dan ga ik morgen weer naar mijn werk en misschien ook wel even naar de supermarkt…….Jullie zijn gewaarschuwd.
Liefs
