Vorig jaar op 12 november vertelde mijn beste vriendinnetje dat zij in verwachting was. Hoe blij ik ook voor hun was, ik kon niet negeren dat ik me door dit nieuws verdrietig begon te voelen. Allemaal gevoelena van jaloezie kwamen naar boven, want hun droom kwam uit en die van ons liet nog heel erg op zich wachten.
Wel gelijk eerlijk tegen haar geweest en gezegd dat ik natuurlijk super blij voor hun was, maar dat ik even de tijd nodig had om dit voor mezelf te verwerken. Vond het belangrijk om dit wel eerlijk tegen haar te zeggen, want ze heeft niets aan mij als vriendin als ik niet eerlijk tegen haar kan zijn… Ook al moet je daarom soms minder leuke dingen met elkaar delen. Zij begreep mijn gevoel heel goed en vervolgens begon ik me ontzettend schuldig te voelen dat ik zo jaloers op haar was. Jaloezie wordt vaak gezien als afgunstig zijn, maar dat was dit beslist niet. Ik had hun nog een cadeautje gegeven toen ik terug kwam van vakantie… Een spaarpot met daarop de Engelse tekst “For your little big dream”. Dat ik het hun zo gunde, dat stond als een paal boven water. Het heeft een klein poosje geduurd, voordat ik alle vragen in mijn hoofd op een rijtje had gezet.
Als je vragen hebt, moet je op zoek gaan naar antwoorden, maar ik wilde haar niet teveel belasten met mijn onzekerheden, dus besloot ik dit zelf te doen. Ik weet eigenlijk niet eens hoe het mij gelukt is, maar toen de zwangerschap meer zichtbaar werd, was het ook ineens echt. Ik kon niet anders dan trots op haar zijn en toen ik eenmaal wist dat ik “tante” zou worden van een jongetje, toen was het hek van de dam. Ik kocht kleinigheidjes om die alvast aan haar te geven en het samenstellen van het kraamcadeau heeft toch echt wel een paar weken geduurd… Met als laatste toevoeging een fles wijn. Op 5 mei is hun zoontje geboren vanaf minuut 1 hou ik al zo ontzettend veel van dat mooie kereltje en ben ik super trots op hoe zij tot nu toe alles doet. Dit weekend maar weer eens op visite gaan.
Lieve ik
